Szkolny zestaw podręczników
Biblioteka
Zbiory biblioteki
30.09.2022r.
Dziękujemy pani Dominice Donderowicz i panu Sławomirowi Skowronkowi za przekazanie książek do biblioteki szkolnej.
NOWOŚCI
Miasto zatrute smogiem i pogardą, drogie auta, tanie relacje, wysokie aspiracje i najniższe pobudki. Z dzikich potoków hiphopowej nawijki wyłania się wizja współczesnej Warszawy najwyższej literackiej próby, zarazem poetycka i wulgarna, zabawna i mroczna. Tak potrafi tylko Dorota Masłowska.
"Inni ludzie" to gatunkowa hybryda, polifoniczny utwór-potwór, którego komiksowo uproszczone postacie, jak to u Masłowskiej, zdają się bohaterami posiłkowymi. Bo prawdziwym, najważniejszym bohaterem jest tu język, którym mówią (albo który mówi nimi): buzujący energią i dowcipem, a jednocześnie brutalny, kaleki, pełen niechęci i uprzedzeń. To w nim rozgrywa się erozja więzi, resztek wyższych uczuć i ludzkiej solidarności. To on, śmieszny i potworny jednocześnie, zadaje bolesne pytania o moment, w którym znaleźliśmy się jako wspólnota. Czy inni ludzie to nie przypadkiem my?
https://www.wydawnictwoliterackie.pl/ksiazka/4738/Inni-ludzie---Dorota--Maslowska
[Czarne, 2006]
To nie jest książka o znanym malarzu, który tworzył dziwne i straszne obrazy. To nie jest książka o jego mrocznym synu, który fascynował się śmiercią i tak długo próbował popełnić samobójstwo, aż mu się udało. Ani też książka o obsesjach, natręctwach, fobiach i artystycznych szałach. Ani też o karierze, pieniądzach, wystawach i krytykach. To nie jest książka o skomplikowanych związkach, fascynacji muzyką i ciemną stroną mocy. To książka o miłości – o jej poszukiwaniu i nieumiejętności wyrażenia. I o samotności – tak wielkiej, że staje się murem, przez który nikt nie może się przebić. O tym, że życie czasami przypomina śmierć, a śmierć – życie.
"Nieodgadnionych Beksińskich, ojca i syna, spotkało po śmierci coś wspaniałego. Otóż Magdalena Grzebałkowska napisała o nich wielką, głęboką i brawurową książkę reporterską. Złoty kruszec znalazł świetnego wydobywcę. Niech się chowają zmyślenie i powieści".
Mariusz Szczygieł
Znów w drodze. Dziennikarz przemierza mizerny, rozpadający się "krajobraz kulturowy", jednak tym razem Ziemowit Szczerek nie pisze o Ukrainie, a o Polsce – choć tak naprawdę pisze o niej zawsze. W "Siódemce" poddaje wiwisekcji "Polskę najpolstszą", samo jej serce, gdzie biją źródła wszystkich jej bolączek i frustracji, matecznik polskiego marazmu, bylejakości i magmy, rdzeń pełen szyldozy i płotów odlanych z betonu, gdzie winy za chaos i syf nie można zrzucić na nikogo prócz nas samych. Opisuje Polskę leżącą przy drodze krajowej numer 7. Jak opisać tę niezwykłą krainę? Pytanie trudne. Niewielu dotychczas próbowało. "Siódemka" tylko pozornie kpi z prowincji, prowincji leżącej w centrum naszego kraju. To dużo więcej niż żarty napędzane poszerzającymi świadomość wiedźmińskimi eliksirami (tak, tak – nie mogło zabraknąć także wiedźmina). To brutalna, szczera do bólu próba opisu tego, co swojskie, a zarazem bardzo tajemnicze i dotąd niezbadane. "Siódemka" stanowi podróż przez polskie jądro ciemności, przez kompleksy i fantazje narodowe, przez wieki historii – wędrówkę pełną groteski i przegięcia.
[Korporacja Ha!art, 2015]
Wisława Szymborska, której do tej pory nie znaliśmy. Piętnaście lat sekretarzowania takiej osobie? Doprawdy, nie było w tym nic zwyczajnego.
Ona – świeżo upieczona Noblistka, On – magister filologii polskiej. Miał jej pomagać przez trzy miesiące, między przyznaniem a wręczeniem nagrody w 1996 roku. Został dłużej. Poetka i jej Pierwszy Sekretarz.
W tej książce spotykamy Wisławę Szymborską, której do tej pory nie znaliśmy. To portret osoby nieprzeciętnej, damy o niezwykłym poczuciu humoru, a zarazem umiejętności mówienia o sprawach najistotniejszych. Portret, który pozwala zbliżyć się do niej i istoty jej poezji.
Ekscentryczna starsza pani. Rozchichotana, czasami frywolna, lubiąca językowe zabawy i "practical jokes". Wolała rozmowy ze zwykłymi ludźmi niż kongresy poetów i dyskusje z intelektualistami.
Depresyjna. Melancholijna. Surowa w sądach o sobie i innych. Perfekcjonistka, nie znosząca rozmów o błahostkach i marnowania czasu na spotkania z ludźmi, które nic jej nie dawały oprócz, jak mówiła, pustych kalorii.
Po Noblu powtarzała, że zrobi wszystko, żeby nie stać się osobistością, lecz pozostać osobą. Kiedyś rozpoznał ją taksówkarz i powiedział: "To dla mnie zaszczyt wieźć taką osobliwość". Trochę racji miał: była dość osobliwym przedstawicielem naszego gatunku.
Z takim taktem, subtelnością i wnikliwością mógł o Noblistce napisać tylko jeden Autor.
[Znak, 2016]
MULTIMEDIA
(pakiet 50 filmów ułożonych w 26 cyklach tematycznych):
1. Kino myśli
-Struktura kryształu/1969/ reż. Krzysztof Zanussi
-Tango/1980/ reż. Zbigniew Rybczyński
2. Moralność kamery
-Nienormalni/1990/ reż. Jacek Bławut
-Z punktu widzenia nocnego portiera/1977/ reż. Krzysztof Kieślowski
3. Obserwacje codzienności
-Cześć Tereska/2000/ reż. Robert Gliński
-Rodzina człowiecza/1966/ reż. Władysław Ślesicki
4.Kadry pamięci
-Jak być kochaną/1962/ reż. Wojciech Jerzy Has
-Portret własny/1987/ Reż. Jacek Skalski
5. Obrazy magiczne
-Historia kina w Popielawach/ 1998/ reż. Jan Jakub Kolski
-Oczy urocze/1977/ reż. Piotr Szulkin
6. Filmowe przypowieści
-Żywot Mateusza/1967/ reż. Witold Leszczyński
-Schody/1968/ reż. Stefan Schabenbeck
Arka/2007/ reż. Grzegorz Jonkajtys
7. Siła symbolu
-Popiół i diament/1958/ reż. Andrzej Wajda
-Krótka historia jednej tablicy/2005/ reż. Feliks Falk
-Chleb/2003/ reż. Grzegorz Skurski
8. Metafory prawdy
-Wszystko może się przytrafić/1995/ reż. Marcel Łoziński
-Szczurołap/1986/ reż. Andrzej Czarnecki
-Siedem kobiet w różnym wieku/1978/ reż. Krzysztof Kieślowski
9. Mówić nie wprost
-Rejs/1970/ reż. Marek Piwowski
-Urząd/1966/ reż. Krzysztof Kieślowski
10. Bez komentarza?
-Defilada/1989/ reż. Andrzej Fidyk
-Egzamin dojrzałości/1979/ reż. Marcel Łoziński
11. Rozdroża historii
-Człowiek z marmuru/1976/ reż. Andrzej Wajda
-Dokąd/1990/ reż. Paweł Kędzierski
12. Zapisy przeszłości
-Usłyszcie mój krzyk/1991/ reż. Maciej Drygas
-Fotoamator/1998/reż. Dariusz Jabłoński
13. Wokół narodowych stereotypów
-Eroica/1957/ reż. Andrzej Munk
-Ostry film zaangażowany/1979/ reż. Julian Antonisz
14. Gorzki śmiech
-Zezowate szczęście/1960/ reż. Andrzej Munk
-Fotel/1963/ reż. Daniel Szczechura
15. W krzywym zwierciadle
-Hydrozagadka/1970/ reż. Andrzej Kondratiuk
-Polska kronika non-camerowa nr 1/1981/ reż. Julian Antonisz
16. Współczesne lęki
-Dług/1999/ reż. Krzysztof Krauze
-Nasza ulica/2006/ reż. Marcin Latałło
17. Portrety zbiorowości
-Sól ziemi czarnej/1969/ reż. Kazimierz Kutz
-Jestem zły/2000/ reż. Grzegorz Pacek
18. Mali bohaterowie
-Abel, twój brat/1970/ reż. Janusz Nasfeter
-Męska sprawa/2001/ reż. Sławomir Fabicki
19. Między fikcją a rzeczywistością
-Ucieczka z kina „Wolność”/1990/ reż. Wojciech Marczewski
-Exit/2006/ reż. Grzegorz Koncewicz
20. Poezja i proza kina
-Aria dla atlety/1979/ reż. Filip Bajon
-Dziewczyny do wzięcia/1972/ reż. Janusz Kondratiuk
21. Kino o kinie
-Amator/1979/ reż. Krzysztof Kieślowski
-Ćwiczenia warsztatowe/1986/ reż. Marcel Łoziński
22. Gry filmowe
-Deja vu/1986/ reż. Juliusz Machulski
-Wyjście na jaw robotników kina z fabryki snów/1995/ reż. Michał Dudziewicz
23. Malarskie inspiracje
-Brzezina/1970/ Reż. Andrzej Wajda
-Łagodna/1985/ reż. Piotr Dumała
24. Nowa estetyka
-Gry uliczne/1996/ reż. Krzysztof Krauze
-Strojenie instrumentów/2000/ reż. Jerzy Kucia
25. Esej filmowy
-Iluminacja/1972/ reż. Krzysztof Zanussi
-Prekursor/1988/ reż. Grzegorz Królikiewicz
26. Kim jestem?
-Zmruż oczy/2003/ reż. Andrzej Jakimowski
-Gadające głowy/1980/ reż. Krzysztof Kieślowski
Kontakt
-
Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Kazimierza Jagiellończyka w Lidzbarku Warmińskim
ul. Krasickiego 4, 11-100 Lidzbark Warmiński - (+48) 897675141